Ewigbyte: een radicaal nieuwe benadering voor duurzaam en soeverein cold-data-beheer

Steffen stelt dat de klassieke paradigma’s in datacenters en dan vooral het idee dat opslag altijd goedkoper wordt definitief zijn doorbroken. Zowel harde schijven als SSD’s vertonen prijsstijgingen en bereiken fysieke limieten door schaalverkleining en kwantumeffecten. Ook LTO-tape, al decennialang de drager voor archivering, kan de groei niet meer bijbenen. Bovendien creëert de huidige aanpak een enorme milieulast: datacenters genereren jaarlijks naar schatting minimaal 350.000 ton e-waste en verbruiken circa 2% van de wereldwijde elektriciteit enkel om data ‘koud’ te houden.

Tegen deze achtergrond ontwikkelt Ewigbyte een grensverleggende (disruptieve) technologie: opslag op glas via laserablatie. Laserablatie is een geavanceerde technologie die gebruikmaakt van geconcentreerde lichtbundels om zeer nauwkeurig materiaal te verwijderen. De methode gebruikt ultrakorte laserpulsen om minuscule datapatronen, bij deze toepassing vergelijkbaar met QR-codes, direct in het glasoppervlak te branden. Daarmee ontstaat een volledig onvergankelijk, immuun en fysiek onveranderbaar opslagmedium. Glas is niet gevoelig voor bitrot, magnetische storingen of EMP-effecten. Het blijft onder normale omstandigheden tienduizenden jaren stabiel. De schrijf- en leessnelheid is gebaseerd op parallelle bewerking: één laserpuls kan meerdere kilobytes in één schot wegschrijven, tot 60.000 keer per seconde. Dit resulteert theoretisch in een doorvoer van 500 megabyte per seconde per schrijfkop, oplopend tot enkele gigabytes per seconde per rack

Cruciaal is dat Ewigbyte niet inzet op maximale datadichtheid, maar op snelheid en schaalbaarheid. Waar optische concurrenten zoals Microsoft’s project Silica focussen op extreem hoge bits-per-mm², ziet Steffan dit als een doodlopende weg door de afweging tussen dichtheid en schrijfsnelheid. Door glas dun, goedkoop en in massa inzetbaar te maken, kiest het bedrijf voor een model waarin goedkope fysieke ruimte, magazijnen in plaats van datacenters, het mogelijk maakt om capaciteit vrijwel onbeperkt te vergroten. Steffan noemt dit een “data-warehousing-model”: cartridges met glasplaten vormen fysieke datablokken van circa 10 Gbyte, die op grote schaal automatisch kunnen worden beheerd en parallel gelezen. Een volledige opslagfaciliteit kan zo tot honderden gigabytes per seconde aan herstelcapaciteit bieden, wat volgens het bedrijf een voordeel geeft bij situaties zoals ransomware-herstel. Realistisch is thans een capaciteit van 6 petabyte per m³.

Het bedrijf werkt uitsluitend als Storage-as-a-Service en verkoopt geen hardware, met uitzondering van een emergency reader voor klanten. Die helpen om dataverliesrisico’s te beperken. De roadmap loopt van WORN-opslag (Write Once, Read Never) naar WORM-opslag (Write Once, Read Many), gevolgd door schaalbare ‘warm’ datawarehouses richting 2028–2030.

Steffen: “Met een combinatie van fotonica, glaswetenschap, logistieke automatisering en een radicale visie op datasoevereiniteit, wil Ewigbyte een nieuw paradigma vestigen. De aanpak biedt niet alleen een alternatief voor tape en HDD, maar introduceert ook een toekomstmodel waarin cold data fysiek veilig, energiearm en nagenoeg eeuwig kan worden bewaard.” De eerste productieomgeving wordt binnen een jaar verwacht.